Månen reiser i havet sin veldige sokkel av sølv
Ein motorbåt dunkar tillhavs med glitrandre spor og er borte
Månen blir vaskar tillands av havet som brusar så vide
Blir klaska og klaska til skum mot verdens mørkt sovande forberg
Nei, inga lampe er tent så i natt kan vi høre
Havet omarme alt land med sitt bulder av lysande brenning
Lysglimt frå fjerne fyr slår inn i var søvn, og det øde
Ropet frå tåkebøyer mot skip som går oss forbi langt Ute i leden
Så vide som havet vandrar vandrar mitt hjarta i natt
Måkende vender mot land, - skip seiler i månens spenn
Og fjernare skip
Gar i mørkt frådande hav med berre sitt kjølspor av moreldstrøm
Som smuldrande streng til et fjernt kontinent, havdøgn
På havdøgn bak